Bo
Bo
(Cape Spears Inge)
20-08-1993
Bo was onze eerste Newfoundlander.
Een prachtig mooi lief meisje.
Bo was zowel lief als ondeugend.
Een riem hadden voor haar niet nodig, ze volgde altijd en bleef goed bij ons in de buurt.
Maar als er koeien in de wei zaten en er lagen verse vlaaien dan was ze weg om daar lekker in te rollen.
Dan stonk ze zelfs na een goede wasbeurt nog naar koeienstront!!!
Als ze dan gewassen was of we hadden op haar gescholden dan was ze zo beledigd dat ze ons de rug toe draaide en ons die dag niet meer bekeek. Lekker eigenwijs !!
Bo was ook lekker nieuwsgierig. Het liefst lag ze voor de voordeur of op de oprit om maar alles te kunnen zien. Toen Dolly bij ons kwam lagen ze samen voor de deur of op de oprit als 2 ouwe dames, bang dat ze iets miste.
Ze voede de jongens prima op en bleef de leiding houden over de hele bende.
Als wij eens niet lekker waren, week ze niet van je zijde, alsof ze zelfs over ons moederde.
We hebben Bo nooit boos gezien, ze gromde nooit en blafte zelden.Om de baas te blijven over de jongens hoefde ze maar te kijken en dat was genoeg. Bo was een hele sterke dame tot ze het syndroom van cushing kreeg. Tot het laatst was ze er voor ons en voor haar roedel.
Zelfs toen ze bijna niet meer kon lopen wilde ze er voor ons zijn.
09-01-2003 Hebben we afscheid van Bo genomen.
Sam was heel erg boos op ons, het leek wel of hij ons de schuld gaf van haar dood.
Dolly heeft nog heel lang naar haar gezocht en is zelfs een week behoorlijk ziek geweest.
Ze miste Bo zo erg dat we zelfs vreesde voor haar leven.
Het viel ons allemaal heel erg zwaar om haar te laten gaan en ze is voor altijd in ons hart.
Bo blijft voor altijd ons mooie meisje
Bo puppy Beer Bo
Samen eten met Beer samen slapen met Beer nu het nog kan
Bo & George ( voor ) Sam & Beer ( achter ) Sam Bo Beer
