Sam
Sam
(Gormet Bär vom Rodebachtal)
03-05-1998
Sam was onze eerste bruine jongen, een echte spetter.
Hij was 10 maanden jong toen hij bij ons kwam wonen, en onze eerste herplaatser.
Sam zag er verschrikkelijk slecht verzorgt uit, onder de klitten en heel erg mager.
Hij stonk verschrikkelijk.
Na het wassen en kammen zagen we dat we er een hele mooie jongen bij hadden.
Sam was een echte Harry hond, een vriendschap door dik en dun.
Als wij stoeide dan probeerde hij te “bijten” als iemand aan zijn dikke vriend Harry kwam.
Met kinderen was dat ook zo, het waren zijn vrienden en daar moest niemand aankomen.
Zelfs als een ouder de stem verhefte naar een kind dan gromde Sam hem of haar aan.
Maar kinderen die konden alles met hem, daar was hij heel voorzichtig mee en super bezorgd.
Met Sam hebben we een paar keer show gelopen, maar Sam vond dit verschrikkelijk.
Hij was een hele mooie en ijdele jongen die graag liet zien hoe mooi hij was, maar niet op shows, dat was te veel stres voor hem. We zijn niet meer met hem gaan showen.
Dat Sam een hele ijdele jongen was, was duidelijk als het had geregend. Hij was altijd bang om vies te worden en liep om de plassen heen, bang om natte poten te krijgen. Zijn staart was zijn trots, zijn staart was ook net een plumeau.
Hij werd de roedel leider toen Bo was gestorven. Een hele sterke en goede leider.
Sam waakte perfect over zijn roedel en over zijn domein.
Direct na de zevende verjaardag van Sam werd hij ziek.
Iedere dag zaten we met hem bij de dierenarts tot we er achter kwamen dat hij een vergroot hart had, zijn milt was weggevreten van de kanker en er 3 gezwellen in zijn darmen zaten.
12-05-2005 Hebben we afscheid van Sam genomen.
Het was een zwaar afscheid omdat het zo snel ging. Zeker Harry had het heel erg zwaar met de beslissing om zijn grote vriend los te laten en hem alleen de regenboogbrug over te laten gaan.
Sam blijft voor altijd onze spetter.
Beer Sam Sam Beer
Sam & George